Biblia-POMOC | Medytacja Lectio Divina | Refleksja na dzi¶ Czytania liturgiczne Homilia na niedzielê |
| Biblia2 Krl 48 Pewnego dnia Elizeusz przechodzi³ przez Szunem. By³a tam kobieta bogata, która zawsze nak³ania³a go do spo¿ycia posi³ku. Ilekroæ wiêc przechodzi³, udawa³ siê tam, by spo¿yæ posi³ek. 9 Powiedzia³a ona do swego mê¿a: "Oto jestem przekonana, ¿e ¶wiêtym mê¿em Bo¿ym jest ten, który ci±gle do nas przychodzi. 10 Przygotujmy ma³y pokój górny, obmurowany, i wstawmy tam dla niego ³ó¿ko, stó³, krzes³o i lampê. Kiedy przyjdzie do nas, to tam siê uda". 11 Gdy wiêc pewnego dnia Elizeusz tam przyszed³, uda³ siê do górnego pokoju i tam¿e po³o¿y³ siê do snu. 14 Mówi³ dalej: "Co wiêc mo¿na uczyniæ dla niej?" Odpowiedzia³ Gechazi: "Niestety, ona nie ma syna, a m±¿ jej jest stary". 15 Rzek³ wiêc: "Zawo³aj j±!" Zawo³a³ j± i stanê³a przed wej¶ciem. 16 I powiedzia³: "O tej porze za rok bêdziesz pie¶ci³a syna". Odpowiedzia³a: "Ach, (mê¿u Bo¿y), panie mój! Nie oszukuj s³u¿ebnicy twojej!" Rz 62Je¿eli umarli¶my dla grzechu, jak¿e mo¿emy ¿yæ w nim nadal? 3Czy¿ nie wiadomo wam, ¿e my wszyscy, którzy¶my otrzymali chrzest zanurzaj±cy w Chrystusa Jezusa, zostali¶my zanurzeni w Jego ¶mieræ? 4Zatem przez chrzest zanurzaj±cy nas w ¶mieræ zostali¶my razem z Nim pogrzebani po to, aby¶my i my wkroczyli w nowe ¿ycie - jak Chrystus powsta³ z martwych dziêki chwale Ojca. 8Otó¿, je¿eli umarli¶my razem z Chrystusem, wierzymy, ¿e z Nim równie¿ ¿yæ bêdziemy, 9wiedz±c, ¿e Chrystus powstawszy z martwych ju¿ wiêcej nie umiera, ¶mieræ nad Nim nie ma ju¿ w³adzy. 10Bo to, ¿e umar³, umar³ dla grzechu tylko raz, a ¿e ¿yje, ¿yje dla Boga. 11Tak i wy rozumiejcie, ¿e umarli¶cie dla grzechu, ¿yjecie za¶ dla Boga w Chrystusie Jezusie. Mt 1037 Kto kocha ojca lub matkê bardziej ni¿ Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkê bardziej ni¿ Mnie, nie jest Mnie godzien. 38 Kto nie bierze swego krzy¿a, a idzie za Mn±, nie jest Mnie godzien. 39 Kto chce znale¼æ swe ¿ycie, straci je. a kto straci swe ¿ycie z mego powodu, znajdzie je. 40 Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie pos³a³. 41 Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodê proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodê sprawiedliwego otrzyma. 42 Kto poda kubek ¶wie¿ej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego ¿e jest uczniem, zaprawdê powiadam wam, nie utraci swojej nagrody". |